Cluggy Castle

  • Status: - ** - Ruiny. Własność prywatna
  • Typ: Zamek wieżowy (Keep)
  • Data: XV wiek
  • Położenie: około 3.2 kilometrów (2 mil) na północny – zachód od Crieff. Perth & Angus
  • Numer według map "Ordance Survey": NN 840234
  • Inne nazwy: Castle Cluggy, Castleluggy

Crieff, Perth and Kinross PH7 4JX, Wielka Brytania

 

 

 

Cluggy Castle, masywna wieża mieszkalno – obronna została ulokowana na wysokim i dość stromym pagórku, tuż nad samym brzegiem jeziora Loch Monzievard.
Mieszczący trzy kondygnacje budynek obecnie posiada wymiary 8.6 metrów (w linii północ – południe) na 8.1 metrów. Szerokość jego trzech ścian: północnej, południowej i zachodniej wynosi około 1.5 metra.
Z kolei wschodnia część wieży została zburzona najprawdopodobniej w XVI wieku. Dzięki przeprowadzony w tym miejscu w roku 2001 badaniom archeologicznym udało się ustalić, że długość zniszczonego fragmentu wynosiła około 1.2 metra długości. Tym samym pełny wymiar Cluggy Castle w linii wschód – zachód stanowił około 9.3 metrów. W miejscu zniszczonego wschodniego muru, pomiędzy zachowanymi fragmentami ścian północnej i południowej została następnie wybudowana nowa ściana, o grubości jedynie 0.9 metra. W niej też, na wysokości pierwszego piętra ponownie zostało osadzone główne wejście wieży. Niemożliwe jest jednak ustalenie czy znajduje się ono dokładnie w tej samej pozycji, co i w zburzonej, oryginalnej ścianie wschodniej. Wejście widoczne na parterze wieży zostało przebite w późniejszym okresie.
Układ wewnętrzny Cluggy jest dość typowy dla tego rodzaju budowli. Na jej parterze została zatem umieszczona kuchnia i spiżarnia. Powyżej znajdował się hall lub pokój dzienny. W jego północno – zachodnim rogu umieszczona została garderoba lub latryna. Nieliczne okienka tego piętra zostały także osadzone w dość głębokich, łukowatych wnękach. Ostatnia kondygnacja została z kolei zaadoptowana na prywatną komnatę i jednocześnie sypialnię właściciela zamku. Nie jest wykluczone, że dodatkowe pomieszczenia mieszkalne mieściły się także na poddaszu.
Wszystkie kolejne piętra wieży oddzielone były od siebie drewnianymi stropami. Wciąż w murach budynku można między innymi dostrzec sporych rozmiarów otwory, w których oryginalnie osadzone były belki stropowe. Cluggy był wyposażony tylko w kilka szczelinowych otworów strzelniczych. Pod niektórymi z nich, najprawdopodobniej w XVI wieku zostały dodatkowo osadzone okrągłe, pistoletowe ambrazury.
Oryginalnie Cluggy Castle od północnej strony (czyli lądu) chroniła dość głęboka fosa. Ponad nią przerzucony był najprawdopodobniej zwodzony most.

 

 

Historia Cluggy Castle

 

 

Zachowany Cluggy Castle został wybudowany na miejscu starszej, najprawdopodobniej XII-wiecznej warowni. Kopiec na którym zamek ten został ulokowany, będący faktycznie niewielkim cyplem nad jeziorem Monzievard nosi nazwę „Dry Isle”, czyli „sucha wyspa”. Faktycznie, w dawnych czasach mógł też on stanowić typową wyspę. Kolejna, najprawdopodobniej sztucznie usypana wysepka na tym jeziorze, położona na wschód od zamkowego cypla, w dawnych czasach pełniła funkcję więzienia.
Cluggy oryginalnie stanowił własność potężnego rodu „Czerwonych” Comynów.
Według historycznych przekazów w roku 1306 Cluggy stanowiący wówczas własność Malise’a, 3-ego hrabiego Strathearn (Maol Iosa III, ur. przed 1271 – zm. 1317) był oblegany przez króla Roberta Bruce (1274 – 1329). W kolejnych latach posiadłość przeszła na własność rodu Oliphant, a następnie także rodu Drummond. Z tego okresu, dokładnie z roku 1467 pochodzi też dokument określający ulokowaną na „Suchej Wyspie” warownię, jako „starą”. W roku 1488 pomiędzy Drummondami, a rodem Murray wybuchł poważny spór o prawo do własności posiadłości i zamku Cluggy. Zajęty wówczas siłą przez Murray’ów zamek, na mocy wyroku sądu został zwrócony Drummondom dopiero w roku 1490. Nie przeszkodziło to jednak Murray’om podejmować kolejnych prób przejęcia tych ziem. Między innymi George Murray (zm. 1492/1495), opat Inchaffray w tym samym roku domagał się od Drummondów opłaty za dzierżawę Cluggy. W odpowiedzi Drummondowie pod dowództwem Williama, Panicza Drummond (zm. 1490) zaatakowali Murray’ów wspomaganych wówczas przez klany Haldanes, Keuses i Rollocks. Do decydującej bitwy doszło pod Rottenreoch, w pobliżu Crieff, gdzie siły Drummondów zostały rozbite i zmuszone do odwrotu. Ciekawym zbiegiem okoliczności, pokonani Drummondowie wycofujący się pośpiesznie do swojej głównej siedziby zamku Drummmond natknęli się na oddział połączonych klanów z regionu Argyll -McRobbies i Campbells. Ci, dowodzeni przez Duncana Campbella, 2-ego Kapitana zamku Dunstaffnage (zm. 1490) szukali zemsty na Murray’ach za zabójstwo teścia Duncana – Drummonda of Mewie oraz jego dwóch synów. Połączone grupy postanowiły wówczas jeszcze raz zaatakować Murray’ów w ich głównej posiadłości w Monzievard. Zgromadzeni w kościele Muthill, na mszy dziękczynnej za odniesione wcześniej zwycięstwo Murray’owie nie zauważyli zbliżającego się wroga. Pozwoliło to napastnikom szczelnie otoczyć cały kościół. Dopiero wówczas jeden z  uwięzionych w kościele Murray’ów wystrzelił z łuku do jednego z Drummondów, zabijając go na miejscu. Wówczas na rozkaz Williama Drummonda pod kościół podłożono ogień. W rezultacie w płomieniach zginęło około 160 członków klanów Murray i McRobbies, wliczając w to kobiety i dzieci. Z pożaru uratował się tylko jeden z Murray’ów. Wydarzenie to, znane pod nazwą “Masakry w Monzievard” stało się na tyle głośne, że przewodniczącym sądu badającego okoliczności tej zbrodni został sam król James IV (1473 – 1513). Jego wyrokiem, zarówno William Drummond, jak i Duncan Campbell zostali uznani winnymi i skazani na śmierć. Wyroki wykonano poprzez powieszenie na Gallows Hill, u podnóża zamku Stirling. Ku czci ofiar „Masakry w Monzievard” oraz wcześniejszej bitwy w Ochtertyre, w pobliżu Cluggy w XIX wieku wybudowano specjalne mauzoleum.
Jeden z kolejnych właściceli zamku Cluggy – Patrick Murray of Ochtertyre (zm. 1513) poległ w bitwie z Anglikami pod Flodden dnia 9 września 1513. Oprócz niego w tej potyczce zginął także sam król James IV oraz większość wyższej szkockiej szlachty. Cluggy Castle pozostał w użyciu, aż do roku 1650. Wówczas został też poważnie uszkodzony przez wojska Oliviera Cromwella (1599 – 1658).
Murray’owie przeprowadzili się następnie do nowo wybudowanego okazałego dworu Ochtertyre, położonego jedynie 200 metrów na północny – zachód od zniszczonego zamku.

 

 

 

Dnia 25 marca 1005 roku, na południowym brzegu jeziora Monzievard doszło do bitwy pomiędzy wojskami króla Szkotów – Kennetha III (przed 967 – 1005) oraz jego kuzyna Malcolma (ok. 954 – 1034). W trakcie tej potyczki Kenneth III wraz z swoim synem Giric’em (zm. 1005) zostali zabici. Tym samym, nowym władcą Szkotów został Malcolm. Jako Malcolm II rządził państwem, aż do swojej śmierci w roku 1034 (dnia 25 listopada).

 

 

 

Cluggy Castle można podziwiać (tylko z zewnątrz) o każdej rozsądnej porze.

 

0 komentarzy:

Dodaj komentarz

Chcesz się przyłączyć do dyskusji?
Feel free to contribute!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *