Cardrona Tower

Cardrona Tower, położona na planie litery „L” stosunkowo niewielka, dwupiętrowa wieża mieszkalno – obronna została wybudowana najprawdopodobniej w drugiej połowie XVI wieku.
Główny, prostokątny w rzucie budynek posiada wymiary 8.8 na 6.8 metrów, przy ścianach o szerokości 1.1 metra. Przystająca do jego południowo – zachodniego rogu wieżyczka schodowa mierzy z kolei 3 na 1.8 metrów. W niej też, na poziomie dziedzińca, znajduje się główne wejście do wieży. Tuż nad nim, pomiędzy dwoma niewielkimi oknami, można ponadto zauważyć pozostałość panelu herbowego.
Ulokowane w parterowej części wieży, obszerne pomieszczenie (7.8 na 4.5 metrów) z kolebkowym sklepieniem i jedynie dwoma szczelinowymi okienkami, służyło zapewne jako spiżarnia. Dostęp do położonego na pierwszym piętrze budynku głównego hallu, był możliwy jedynie dzięki wieżyczce schodowej. Co ciekawe, osadzone w niej spiralne schody są dość nietypowo poprowadzone w stronę przeciwną do ruchu wskazówek zegara.
Hall o wymiarach 7.9 na 4.5 metrów wyposażony był w cztery, dość duże okna: dwa od strony północno – wschodniej i po jednym od południowego – zachodu oraz północnego – zachodu. Kominek był natomiast osadzony w ścianie południowo – wschodniej budynku.
Pomieszczenie na drugim piętrze, o najprawdopodobniej podobnym układzie jak hall, służyło jako ściśle prywatna komnata i jednocześnie sypialnia właściciela wieży. Dodatkową przestrzeń mieszkalną mogło jednak także zapewniać pomieszczenie ulokowane na poddaszu.
Do dnia dzisiejszego w całkiem dobrej kondycji zachował się południowo – wschodni szczyt wieży, wnoszący się na wysokość 9.1 metrów. Na tej podstawie można bezpiecznie przyjąć, że oryginalna wysokość całego budynku była też niewiele wyższa. Cardrona wyposażona była też w niewielki odcinek chodnika obronnego. Poprowadzony był on jedynie wzdłuż południowo – zachodniej krawędzi głównego bloku i był dostępny jedynie z wspomnianej już wcześniej wieżyczki schodowej.
Od południowo – zachodniej strony wieży wciąż są także widoczne niewielkie fragmenty obronnego muru.

Historia Cardrona Tower

Nazwa „Cardrona” oznaczać może „obóz” lub „zamek na grani”. Faktycznie, ta niewielka wieżyczka została ulokowana na stromym zboczu wzgórza Cardrona Hill, tuż nad rzeką Tweed. Tym samym jej mieszkańcy mieli zapewniony doskonały widok na dolinę tej rzeki, aż w trzech kierunkach: północnym, południowym i wschodnim.
W roku 1534, Malcolm Fleming, 3-ci Lord Fleming (ok. 1494 – 1547), Lord Szambelan króla Jamesa V (1512 – 1542) nadał posiadłość Cardrona sir Williamowi Govan (część źródeł podaje też, że ziemie te należały do rodu Govan już od roku 1358). Wydaje się, że już w drugiej połowie XVI wieku jeden z spadkobierców sir Williama, wybudował Cardrona Tower, wzorując się przy tym na podobnych obronno – mieszkalnych wieżach, licznie położonych wzdłuż całej doliny rzeki Tweed. Budynek został wspomniany przy okazji licznych zatargów jego właścicieli z rodem Stewarts of Traquair. W roku 1685, w związku z kłopotami finansowymi Govan’ów posiadłość Cardrona wraz z wieżą została przejęta przez John’a Williamson of Hutcheonfield (zm. po 1687). Niedługo później Williamson’owie, u podnóża Cardona Hill wybudowali nowy, bardziej komfortowy dom. Tym samym Cardrona Tower została opuszczona. Zgodnie jednak z zachowanymi relacjami była ona jednak wciąż w bardzo dobrym stanie w roku 1794.
Obecnie, choć pozbawiona dachu i części swoich murów Cardrona Tower wciąż pozostaje w całkiem przyzwoitej kondycji.

Ruiny można podziwiać (tylko z zewnątrz) o każdej rozsądnej porze.