Caisteal Camus

Położony na skalistym i stromym cyplu, nad zatoką Knock – Caisteal Camus został wybudowany pod koniec XIV wieku przez klan MacLeod. Niestety do dnia dzisiejszego przetrwały tylko jego niewielkie fragmenty.
Zgodnie z ustaleniami archeologów badających to miejsce w roku 1907, ulokowana w najwyższym – południowym punkcie cypla, główna wieża zamku została wybudowana na planie prostokąta o wymiarach 16.7 na 7.9 metrów. Jej najlepiej zachowana, południowa ściana w swym najwyższym punkcie mierzyła wówczas około 9 metrów.
W zachodniej części cypla wciąż są ponadto widoczne pozostałości datowanego na przełom XVI i XVII wieku budynku mieszkalnego. Oryginalnie ściśle przylegające do siebie obydwa skrzydła zamku, z pozostałych dwóch stron: północnej i wschodniej osłaniał solidny, kurtynowy mur. Dodatkową ochronę całego kompleksu pełniła ponadto wykuta w skale, dość głęboka fosa.
Wydaje się, że skalna rozpadlina, widoczna od południowo – wschodniej strony zamku mogła także służyć jako niewielki port.
W chwili obecnej, oprócz wspomnianej ściany południowej wieży, częściowo zachowało się także zachodnie skrzydło mieszkalne. We fragmentach obydwu budynków wciąż łatwo można dostrzec zarysy oryginalnych okien.

Historia Caisteal Camus

 
 
Chociaż sam zamek Camus jest datowany na koniec XIV wieku, to naturalne obronne walory tego miejsca zostały dostrzeżone o wiele wcześniej. Z pewnością było one wykorzystywane już w epoce żelaza, gdy istniał tutaj niewielki fort o nazwie Dun Horavaig (inne wersje tej nazwy to: Dun Thorabhaig oraz Dun Thoravaig). Wybudowana, najprawdopodobniej pod koniec XIV wieku przez MacLoed’ów kamienna wieża, już na początku następnego stulecia została zajęta przez wrogich im członków potężnego klanu MacDonalds. Oprócz Caisteal Camus w ręce MacDonalds’ów wpadła także inna, tradycyjnie należąca do MacLoed’ów twierdza – Dun Sgathaich. W niedługim czasie MacLeod’owie zostali przez nich wyparci nie tylko z ich własnych zamków, ale i całego półwyspu Sleat (na wyspie Skye).
W roku 1431, w związku z poważnym konfliktem pomiędzy klanem MacDonald, noszącym także tytuł Lordów Wysp z królem James’em I (1394 – 1437) Caisteal Camus został zaatakowany i zajęty przez królewskie wojska (wraz z Dun Sgathaich). Z czasem powrócił on jednak w ręce zbuntowanego klanu.
Na początku XVI wieku zamek,  dla klanu MacLeod starał się odzyskać – Alasdair Crotach MacLeod, 8-my Naczelnik klanu MacLeod (1480 – 1547). Atak jego oddziału został jednak skutecznie odparty.
W roku 1596 Camus został znacznie przebudowany. Z pewnością był on w pełnym użyciu w roku 1632. Pozostał także własnością klanu MacDonalds, aż do roku 1689.
Po tym czasie, stał się też miejscem pozyskiwania darmowego materiału budowlanego dla okolicznej ludności.

Według miejscowych legend Caisteal Camus jest nawiedzony przez ducha „Zielonej Pani”. Ta specyficzna zjawa ma być ściśle powiązana z losem rodziny do której aktualnie należy zamek. W zależności od rodzaju otrzymanych przez nich wieści ma więc ona cieszyć się lub wraz z nimi płakać.
Inne widmo zamieszkujące podobno te ruiny ma otaczać specjalną opieką wypasane w pobliżu zwierzęta gospodarskie.

Chociaż ruiny zamku Camus można zwiedzać o każdej rozsądnej porze, to ze względu na strome i niebezpieczne klify, jak i luźno biegające w pobliżu psy pasterskie, należy zachować szczególną ostrożność.