Repentance Tower

Repentance Tower –  niewielka, trzy piętrowa wieża strażnicza została wybudowana około w roku 1565 przez sir Johna Maxwell’a, 4-ego lorda Herries of Terregles (1512 – ok. 1582).
Ulokowana na szczycie wznoszącego się na wysokość 113 metrów n.p.m. wzgórza Trailtrow Hill, a tym samym oferująca doskonały przegląd najbliższej okolicy, szczególnie w kierunku zatoki Solway (a zatem i leżącej za nią Anglii), Repentance miała służyć przede wszystkim jako punkt obserwacyjny i wartowniczy dla pobliskiej głównej rezydencji lorda Herries – zamku Hoddom. Budynek osadzony jest na prawie równobocznym planie, o wymiarach zewnętrznych 7.2 na 6.5 metrów i ścianach dochodzących do szerokości 1.7 metra. Jego wysokość licząc do poziomu chodnika obronnego wynosi natomiast 9.1 metrów. Główne wejście, ulokowane na pierwszym piętrze fasady północnej było chronione przez podwójne drzwi. Wieża na żadnym ze swoich pięter nie posiada kominków. Tym samym, z pewnością nie była też przeznaczona do stałego użytku.
Pomieszczenie z kamiennym sklepieniem, znajdujące się na parterze budynku, oprócz funkcji typowo obronnych, na co wskazują liczne prostokątne ambrazury, mogło także służyć jako spiżarnia. Dostęp do niego był możliwy jedynie z poziomu komnaty położonej na pierwszym piętrze. Także ta jest wyposażona w kilka szczelinowych otworów strzelniczych. Dodatkowo od strony południowej posiada (zablokowane obecnie) okienko o szerokości około 0.8 metra. W jej południowo – wschodnim rogu, na wysokości około 0.6 metra nad podłogą, znajduje się ponadto dość nietypowa półka ścienna. Kolejne, podobnie zaadoptowane piętro w późniejszym okresie zostało przebudowane na gołębnik. Wyposażone jest także w kamienne sklepienie, w głównej mierze stanowiące wspornik ciężkiego i rzadko spotykanego w tego typu budowlach dachu namiotowego. Na samym jego szczycie osadzony jest kamienny kosz paleniskowy, wykorzystywany tylko w momencie ewentualnego zagrożenia (możliwe, że został on jednak wybudowany dopiero w XIX wieku). Wokół wspomnianego dachu poprowadzony jest ponadto chodnik obronny. Komunikację pomiędzy poszczególnymi piętrami oryginalnie zapewniały wewnętrzne, drewniane schody. Z czasem zostały one jednak zastąpione kamiennymi odpowiednikami. Wydaje się, że górna część wieży został przebudowana w XVII wieku.
W nadprożu głównych drzwi wejściowych osadzony jest ozdobny kamień z napisem „Repentance”, od którego też wzięła się nazwa całej budowli.

 
 
Historia Repentance Tower

Wokół okoliczności powstania wieży Repentance narosło wiele ciekawych legend. Jedna z nich głosi, że została ona wybudowana przez sir John’a Maxwell’a, jako forma pokuty za brutalną zbrodnię jakiej dopuścił się nad angielskimi jeńcami. Mianowicie, podczas jednego z typowych dla mieszkańców pogranicza (i to zarówno po szkockiej, jak i angielskiej stronie) rajdów grabieżczych na terytorium sąsiedniego państwa, lord Herries miał wziąć do niewoli kilku Anglików. Niestety, w trakcie przeprawy przez zatokę Solway podczas sztormowej pogody, solidnie obciążona łódź którą płynęli zaczęła niebezpiecznie nabierać wody. W tej sytuacji sir John poderżnął gardła wszystkim brańcom i wyrzucił ich ciała za burtę. Niezwykły napis „Repentance” widoczny nad głównym wejściem, oznaczający nic innego jak: „pokutę czy żal za grzechy” ma właśnie nawiązywać do tego wydarzenia. Według innej, zdaje się bardziej wiarygodnej wersji sir John podczas budowy swojej głównej rezydencji – Hoddom Castle miał zburzyć istniejącą w tym miejscu kaplicę, własność arcybiskupa Glasgow – James’a Beaton’a (1517 – 1603). Wobec gwałtownych protestów arcybiskupa, lord Maxwell w ramach rekompensaty zobowiązał się wówczas wybudować wieżę, mającą stanowić ostrzeżenie dla angielskich najeźdźców.
Jeszcze inna wersja dotyczy wydarzeń poprzedzających budowę tej wieży. W latach 40-tych XVI wieku Anglicy tymczasowo przejęli kontrolę nad hrabstwem Dumfriesshire i w celu zapewnienia sobie „lojalności” zamieszkujących go notabli, wymusili na nich przekazanie w ich ręce, jako „rękojmi spokoju” zakładników, rekrutujących się najczęściej z członków ich rodów. Jednym z wspomnianych możnych miał być John, wówczas panicz Maxwell, który jako poręczenie wierności przekazał Anglikom, aż piętnastu swoich krewnych. W tym samym czasie sir John starał się o względy lady Agnes Herries, baronessy Herries of Terregles (ok. 1534 – 1594). Jednak jednym z kluczowych warunków zawarcia małżeństwa, postawionych przed Maxwellem przez lady Agnes miał być jego bezdyskusyjny powrót na stronę szkocką. Sir John dokonał tego w roku 1548 w trakcie bitwy pod Durisdeer. Tuż przed samym podjęciem walki, dał on za pomocą czarnej flagi, sygnał swoim podkomendnym, by ci uderzyli na niczego niespodziewające się oddziały angielskie. Część ocalałych z pogromu Anglików zdołała dotrzeć do Carlise, gdzie w ramach zemsty na Maxwell’u zabito prawie wszystkich przekazanych przez niego zakładników, wśród nich także jego 12-letniego siostrzeńca (z 15 osób zostało zabitych 12). Cena za rękę lady Agnes, tytuł Lorda Herries oraz prawo do licznych ziemskich posiadłości okazała się zatem wyjątkowo wysoka.
Jedyny epizod militarny Repentance Tower zaliczyła w roku 1570, kiedy była oblegana przez niewielki oddział angielski. Atak ten zdołano jednak odeprzeć bez większych problemów (Zamek Hoddom został jednak wówczas zdobyty i wysadzony w powietrze).
W późniejszych latach wokół wieży został ulokowany cmentarz rodu Murray of Murraythwaite. Wśród licznych tablic nagrobnych można dostrzec także jedną poświęconą pamięci Moses’a Murray. Był on czarnoskórym niewolnikiem, który w XVIII wieku przybył z Południowej Karoliny (obecnie południowo – wschodnia część USA) wraz Johnem Murray (1726 – 1823), pełniącym tam w latach 1749 – 1763 funkcję Sekretarza Prowincji. Z czasem Moses został wyzwolony, następnie też jako wierny przyjaciel Murray’a przyjął nawet jego nazwisko. Po śmierci został on pochowany przy rodzinnym grobowców Murray’ów, co samo w sobie było wówczas dość niezwykłym wydarzeniem.

Repentance Tower można podziwiać (tylko z zewnątrz) o każdej rozsądnej porze.