Auchindoun Castle

  • Status: - *** - Zamek pod opieką Historic Scotland
  • Typ: Wieża mieszkalno – obronna położona na planie litery „L” (L-plan tower house)
  • Data: od XV wieku
  • Położenie: około 4 kilometrów na południowy - wschód od Dufftown. Aberdeen & Moray
  • Numer według map "Ordance Survey": NJ 348374

Wielka Brytania

 

 

 

Auchindoun Castle – masywna wieża mieszkalno – obronna została wybudowana w XV wieku.
Chociaż otaczające ją obronne szańce powszechnie uważa się za pozostałość fortu z epoki żelaza, to równie dobrze mogą one stanowić elementy wczesnośredniowiecznego zamku.
Główny dostęp do tej starożytnej warowni prowadził od strony zachodniej. Niestety ten newralgiczny odcinek został przez kolejne stulecia dość mocno zniszczony przez liczne prace polowe. Podwójna linia szańców zachowała się za to zarówno od strony południowej, jak i północnej. Ochronę wschodniej strony grodziska zapewniało z kolei naturalnie strome zbocze góry na której zostało ono wybudowane.
Auchindoun Castle, obronno – mieszkalna wieża ulokowana na planie litery „L” została wybudowana około roku 1470 dla sir Johna Stewarta, hrabiego Mar (ur. ok. 1456 – zm. ok. 1479), najmłodszego syna króla Jamesa II (1430 – 1460). Jej budowniczy Thomas Cochrane (zm. 1482), królewski architekt i faworyt Jamesa III (1451 – 1488) według niektórych źródeł, wkrótce po dość tajemniczej śmierci sir John’a (możliwe, że został zamordowany na rozkaz swojego królewskiego brata) miał po nim przejąć godność hrabiego Mar. W roku 1482 Cochrane został powieszony na moście Lauder przez grupę zbuntowanych możnych, dowodzoną przez sir Archibald’a „Bell the Cat” Douglas’a, 5-ty hrabiego Angus (1449 – 1513).
Na parterze głównego bloku zamku znajdowała się obszerna piwnica z kolebkowym sklepieniem. Co może się wydawać szczególnie interesujące, podczas prac archeologicznych przeprowadzonych w Auchindoun w roku 1991, w jej obrębie odnaleziono wykutą w skale jamę o wymiarach 2 na 1.7 metrów i głębokości 1.7 metra. Nie jest wykluczone, że pobliżu mogły znajdować się i kolejne tego typu obiekty. Wydaje się, że służyły one jako spiżarnie. Jedna z nich mogła także pełnić funkcję lochu.
Na pierwszym piętrze głównego bloku wieży ulokowany był hall z ciekawym, bardzo wysoko osadzonym sklepieniem. Był on dodatkowo wzmocniony pięknie zdobionymi gurtami. Do dnia dzisiejszego zachowały się jednak niestety tylko ich niewielkie fragmenty. Pokaźny kominek ulokowany był w północno – wschodniej ścianie wieży. Dostęp dziennego światła zapewniały tej komnacie duże okna z bocznymi, kamiennymi siedzeniami, umieszczone od południowo – wschodniej i północno – zachodniej strony. Kolejne tego typu okno mogło znajdować się także w południowo – zachodniej ścianie. Niestety ta część wieży jest całkowicie zniszczona. Latryny zostały z kolei osadzone w grubości północno – wschodniego muru. W murze północno – zachodnim zachowały się ponadto dość wąskie garderoby.
Na górnych piętrach głównego bloku mieściły się prywatne komnaty lorda i jego najbliższej rodziny.
Komunikację pomiędzy poszczególnymi piętrami zapewniały spiralne schody ulokowane w zachodnim rogu budynku.
Dodatkowe pokoje zostały ulokowane także w bocznym, południowo – wschodnim skrzydle. Jego dwie dolne kondygnacje posiadały kolebkowe sklepienia. Kolejne dwa piętra oddzielały już drewniane stropy.
W obrębie dziedzińca, szczególnie od stron: południowo – wschodniej i południowo – zachodniej ulokowane były liczne budynki gospodarcze: stajnia, browar, piekarnia. Mieściła się tutaj ponadto stróżówka oraz najprawdopodobniej kaplica.
Główna brama wjazdowa znajdowała się w południowo – zachodnim odcinku kurtynowego muru. Ten, w późniejszym okresie został dodatkowo wzmocniony solidnymi przyporami. W północnym rogu kurtynowego muru można ponadto dostrzec relikty okrągłej wieżyczki strażniczej.

 

 

 

Historia Auchindoun Castle

 

Auchindoun został wybudowany dla Johna Stewarta, hrabiego Mar.
W późniejszym okresie przeszedł on na własność rodziny Ogilvy. W roku 1505 ówczesny właściciel zamku – sir James Ogilvy of Deskford (1437 – 1509) przekazał „posiadłość Auchinodun wraz z zamkiem, fortalicją i zamkowym wzgórzem” dla swojego bratanka – Alexandra Ogilvy. W roku 1535 został on następnie przejęty przez ród Gordon. W roku 1562 zatrzymała się w nim na krótko królowa Maria Stuart (1542 – 1587).
Od roku 1567 Auchindoun stanowił własność sir Adama Gordon’a (zm. 1580). W roku 1571 (20 listopada) pokonał on oddział klanu Forbes w bitwie pod Craibstone. Następnie sir Adam ruszył na ich główną siedzibę zamek Corgarff. W tym czasie w zamku przebywała jedynie Margaret Campbell (zm. 1571), żona jego właściciela – Johna Forbesa wraz z służbą i dziećmi (łącznie 26 osobami). Kobieta nie tylko odrzuciła wezwanie sir Adama do poddania Corgarff, ale i wystrzeliła w kierunku napastników, raniąc jednego z nich w kolano. Na rozkaz rozzłoszczonego Gordona pod warownię podłożono ogień. Wszystkie przebywające w niej osoby wraz z Margaret spłonęły żywcem. Wydarzenie to opisane zostało następnie w balladzie „Edom O’Gordon”, a sam Adam Gordon of Auchindoun doczekał się przydomku „szkockiego Heroda”.
W roku 1592 zamek został zdobyty i spalony przez oddział klanu Mackintosh. Była to zemsta za zabójstwo sir Jamesa Stewarta, 2-ego hrabiego Moray (ok. 1565 – 1592) przez sir George’a Gordona, 2-ego markiza Huntly (1562 – 1636) oraz sir Patricka Gordona of Auchindoun (1538 – 1594). To tragiczne wydarzenie zostało opisane następnie w balladzie „The Bonnie Earl of Moray”. W roku 1594 (3 października) sir Patrick został zabity podczas mającej religijne podłoże bitwy pod Glenlivet.
W tym samym roku Auchindoun stał się z powrotem własnością rodu Ogilvy.
W roku 1660, po powrocie na tron króla Charles’a II (1630 – 1685) zamek wraz z całą baronią został zwrócony Gordon’om. Pozostał w użyciu najprawdopodobniej przez następne stulecie.
W roku 1725 opuszczony już Auchindoun został częściowo rozebrany, a pozyskany w ten sposób materiał został wykorzystany do budowy pobliskiej farmy. Część budulca wykorzystał także William Duff of Braco (ok. 1700 – 1786) do rozbudowy swojej rezydencji, tzw. New House w pobliżu zamku Balvenie.
W roku 1867 na szczycie przeciwległego do Auchindoun wzgórza „The Scalp”, z widokiem na romantyczne ruiny zamku, odbył się piknik królowej Wiktorii (1819 – 1901) z sir Charles’em Gordon’em, 11-tym markizem Huntly (1847 – 1937), właścicielem dawnej Baronii Auchindoun.
W roku 1984 w Auchindoun staraniem Historic Scotland rozpoczęły się prace naprawcze i archeologiczne.
Restauracja zamku została ukończona w listopadzie 2007 roku. Od tego momentu Auchindoun jest udostępniony (bezpłatnie) zwiedzającym.

 

 

Obiekt można zwiedzać o każdej rozsądnej porze (tylko z zewnątrz).

 

0 komentarzy:

Dodaj komentarz

Chcesz się przyłączyć do dyskusji?
Feel free to contribute!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *